Orkanen, bosbranden en lange droge periodes zetten de aarde onder druk.

Poolijs en gletsjers smelten, woestijnen breiden uit. De opwarming van de aarde treft ons allemaal.

 

Maar het treft ons niet allemaal even hard: wie het minste de klimaatcrisis heeft veroorzaakt, draagt er de zwaarste gevolgen van. Terwijl de rijkste 10% van de wereldbevolking verantwoordelijk is voor de helft van de wereldwijde CO2-uitstoot, treft de klimaatcrisis vooral de armste 50% die goed is voor slechts 10% van de uitstoot. Bovendien wijzen schattingen uit dat de koolstofvoetafdruk van de rijkste 1% van de wereldbevolking gemiddeld 175 keer hoger ligt dan die van de armste 10%.
 

Een voorbeeld in ons land: bij de overstromingsramp in Wallonië in 2022 zijn de meeste slachtoffers armere mensen, want zij wonen het dichtst bij de rivier.

 

Dit is niet alleen in Europa het geval, ook in het Zuiden is dat zo. Extreme droogte, overvloedige regens veroorzaken mislukte oogsten, voedseltekort en honger.

​

Klimaatrechtvaardigheid betekent de opwarming beperken, de schade terugschroeven en zorgen dat iedereen deze crisis de baas kan.

​

Bea Cantillon is prof. em. aan de Universiteit Antwerpen, gespecialiseerd in armoede en ongelijkheid en voorzitter van 11.11.11. Klimaatminister Khattabi vroeg haar om een werkgroep voor te zitten rond klimaatrechtvaardigheid. die in november 2023 een rapport voorstelde. “We beseffen nog te weinig hoe diepgaand de transitie  [… in functie van de klimaattransitie … ] is die ons de komende jaren te wachten staat. 

​